- hıyâbân
- (F.)[ نﺎﺑﺎﻴﺧ ]cadde.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
hıyaban — is., esk., Far. ḫiyābān İki tarafı düzgün ağaçlı yol veya bulvar Sustu bülbüller hıyaban uykuda / Esme ey bad esme canan uykuda. F. N. Çamlıbel … Çağatay Osmanlı Sözlük
HIYABAN — f. Cadde. İki tarafı ağaç dikili yol. Bahçe yolu. İki tarafı ağaçlı muntazam yol. * Ortasından su akan ağaçlık yer. * Tahrân da büyük bir caddenin adı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük